Dziennik Architekta Komentarze: 0
Jak wygląda mój dzień? W końcu to dziennik architekta, więc logicznym jest o tym napisać!
Przy prowadzeniu jednoosobowej firmy ważne, aby mieć swoje rytuały i nawyki. One nas pilnują abyśmy byli produktywni i nie rozmywali swojego dnia robiąc wiele „ważnych spraw”, które tak naprawdę później okazują się zupełnie nieistotne.
Staram się, aby każdy dzień był trochę inny. Nie znoszę monotonii i bardzo mnie frustruje monotonna i nieprzerwana praca od godziny 8 do 17. Oczywiście mam swój harmonogram i schemat godzin, których staram się trzymać, ale dopasowuję go wg swoich potrzeb. Co pomaga mi w prowadzeniu jednoosobowej firmy.
Dziś z okazji 14 lutego – dnia zakochanych i miłości, życzę wam wszystkim, abyście nie przepracowali już nigdy więcej, ani jednego dnia w swoim życiu!
Nic tak nie cieszy na końcu pracowitego miesiąca jak uczucie dobrego zmęczenia. Myśl o tym, że wykonało się to co się powinno, a nawet te 10% więcej, jest budująca na kolejne „trudniejsze chwile” i warto takie momenty zapamiętać - co też robię pisząc.
Oto jeden z wpisów z mojego dziennika. Nie mogłam się nim podzielić z wami od razu, bo musiał przejść małą korektę redaktorską, żeby moje emocje były teraz zrozumiałe w słowie pisanym.
Najlepszym wyznacznikiem dobrej pracy dla architekta wnętrz jest zadowolony klient, ale to chyba jak w większości zawodów, które działają w zakresie usług…
Dzisiaj będzie bardzo pozytywnie, ponieważ zawsze się tak czuję, gdy zostanę poklepana po przysłowiowym ramieniu. Nic już chyba na to nie poradzę, że jestem bardzo łasa na pochlebstwa nawet takie najdrobniejsze (a to już chyba jak każda kobieta).
To może teraz trochę szerzej po co to w ogóle? Po co kolejny blog o wnętrzach? Po co kolejne przeklejanie zdjęć i opowiadania o tym co w tej chwili modne? No, właśnie po co?! Przecież ja wcale nie o tym.